De Mannheimers, ook Noormannen genoemd, beginnen hun tijdrekening met de geboorte van hun legendarische eerste koning; Brenn. De eeuwen daarvoor zijn gehuld in mysterie. Toen leefden ze in kleine gemeenschappen in het hoge noorden, zonder enige echte organisatie. Koning Brenn en zijn strijdmakkers, de Helter, verenigden de stammen en stichtten zo een rijk op dat Mannheim wordt genoemd. De grenzen van dit rijk zijn verloren gegaan in de geschiedenis, maar men gaat er van uit dat Mannheim het hele noorden omvatte. De legenden over Koning Brenn en zijn Helter zijn zonder twijfel de meest populaire saga’s uit de Mannheimse geschiedenis. In de ontelbare verhalen worden ze met haast goddelijke gaven geportretteerd.
Het nieuwe Mannheimse rijk gooit zich onmiddellijk in de strijd tegen de bergbewoners in het oosten terwijl ze ook moeizaam onderhandelen met de Khaliërs die in de grote wouden leven. Ten zuiden van Mannheim worden de eerste Golyndische steden gebouwd, maar dit is nog ver verwijderd van de Noormannen.
Na de dood van Koning Brenn versplintert het rijk en grijpen de Helter en hun nazaten controle over kleinere domeinen. Het zal achthonderd jaar duren voor een afstammeling van één van de Helter zich opnieuw tot Koning van Mannheim kroont. Deze Brandalf wordt weliswaar snel gedood, maar niettemin sticht hij de eerste Koninklijke dynastie. Deze koningen zijn wreed, tiranniek en oorlogszuchtig en de eerstvolgende honderd jaar strijden de Noormannen tegen de Bhanda Korr in de oostelijke bergen en de Khaliërs in de wouden.
De Koninklijke familie wordt met geweld vervangen door een tweede, maar deze wordt getypeerd door innerlijke strijd, ketterij en onbekwaamheid. Terwijl de Noormannen voornamelijk onder zichzelf strijden, groeit in het zuiden het Golyndische rijk tot ongeziene proporties van rijkdom en vooruitgang.
In 1223 AB wordt de eerste Koning van Huis Drakhan gekroond; het Koningshuis dat Mannheim zal aanvoeren in hun verovering van de gehele Westelijke Vallei. In de volgende eeuw wordt door middel van bloederige strijden, politieke intrige en moeizaam compromis het Golyndische rijk volledig veroverd. Ook de Ranae, het volk dat vreedzaam onder de Goliad leefde, wordt bedwongen. De Noormannen nemen vele gebruiken over van de vooruitstrevende Goliad en een nieuw rijk wordt geboren; Heimar.
De Noormannen adopteren een vaderrol over de volkeren die zij hebben veroverd. De wijze Goliad, de waakzame Khaliërs, de uitbundige Ranae en de barbaarse Bhanda Korr worden allemaal tot burgers van Heimar gerekend. Tot op vandaag bestaan er wel Goliad rebellen, Bhanda Korr stammen die de Noormannen blijven trotseren en Khaliërs die in het woud hun eigen wetten blijven volgen.
De veroveringsdrang van de Noormannen blijft leven en in 1476 AB breekt oorlog uit tussen Heimar en Orestis, het grote rijk in het zuiden. Heimar verovert de meest noordelijke gebieden van Orestis en doopt deze tot twee nieuwe provincies; Karnok en Sunneland. Na jaren strijd slaagt Orestis erin Karnok te heroveren. Sindsdien bestaat er een onzekere wapenstilstand tussen beide rijken.
De pas overleden koning Siegfried Olafson was de elfde koning van het verenigde Heimar. Hij heeft slechts vijf jaren op de troon gezeten.