Onder een schitterende volle maan, in het diepste donker van de nacht, trokken Thane Konrad Vengarson en de verzamelde strijdmacht van de Mannheimse Huizen Narvik, Fenrissian, Skythe en Skarningar ten strijde om de Horde van Vitthamer te verdrijven. Wat volgde was een nacht vol bloed, moed en daverende heldendaden die generaties lang in herinnering zullen blijven. De provincie Jondal, die jarenlang gebukt ging onder de wrede bezetting van de Horde, is eindelijk bevrijd!
Terwijl de maan hoog aan de hemel stond, verzamelde Thane Konrad zijn mannen aan de rand van de stad. In absolute stilte trokken ze door de velden, de schaduwen hun bondgenoten, terwijl hun ogen de contouren van de Hordekampen bestudeerden. Toen de aanval eindelijk begon, brak de stilte van de nacht open als een donderend onweer. De strijders, vastberaden en gehard, stortten zich als een onstuitbare storm op de vijandige linies. Schreeuwen en zwaarden klonken door de nacht; het lawaai van de strijd steeg op als een woeste echo die in de verte weerkaatste. De troepen van de Horde, verrast in hun slaap en gehuld in verwarring, hadden geen kans tegen de vastberaden aanval van de Mannheimse krijgers. Hun linies braken en chaos nam de overhand. De Helden van Mannheim vochten met een onverschrokken vastberadenheid die geen genade toonde. Tegen het aanbreken van de dageraad waren de straten van Vitthamer veroverd en het vaandel van Narvik wapperde hoog boven de stadsmuren. Vitthamer zelf, jarenlang bezet door de Horde, is echter nauwelijks meer herkenbaar. Haar eens zo trotse hallen en levendige markten zijn veranderd in onheilspellende bazaars vol oosterse tenten, gedrapeerd met vreemde doeken en versierd met heidense symbolen. De oosterse stijl van de vijand heeft de stad een vreemd en vervreemdend aanzicht gegeven. Toch weerklinken nu de stemmen van vreugde en opluchting, want eindelijk is de onderdrukking gebroken.
Hoewel de overwinning groot is, blüjf het gevaar nog niet volledig geweken. De beruchte Bat-Hawa, een meedogenloze heks en de wrede aanvoerder van de Horde, is naar het zuiden gevlucht. Zelfs zonder haar legers wordt zij nog steeds gevreesd om haar macht en zwarte kunsten. Thane Konrad zelf waarschuwde de bevolking tijdens zijn triomfantelijke intocht in Vitthamer: "Bat-Hawa is een geduchte tegenstander, zelfs zonder soldaten aan haar zijde. Laat u niet misleiden door haar terugtocht. Zij is niet minder gevaarlijk dan voorheen."
Ondanks deze waarschuwing vullen de pleinen van Vitthamer zich met muziek en vreugde. Vuren worden aangestoken, vaten mede worden geopend en de namen van de Mannheimse Helden galmen door de straten. De skalds zullen nog jaren over deze triomf zingen.
Verslag van Oskar van Holm, Ooggetuige en Kroniekschrijver