Heimar

Deze provincie ligt in het hoge noorden en wordt aanzien als de bakermat van Mannheim. De vallei Stormdal in de provincie Grimland wordt als heilig beschouwd door ieder van Mannheimse afkomst. Het was in Stormdal dat de legendarische koning Brenn werd geboren. Grimland is bekend omwille van haar onmenselijk wrede winters, woeste schoonheid en onguur weer gedurende het hele jaar. Mensen die in Grimland leven zijn dan ook gehard en wonen samen in zogenaamde langhuizen. Zo’n huis, waarbij het middendeel als slaapvertrek dient, kan gemakkelijk tot twintig mensen huisvesten. Deze provincie telt voornamelijk inwoners van Mannheimse afkomst.

Holm, waar Koning Brenn ligt begraven in de Stormdal vallei, is de grootste stad in Grimland. Hier staat de grote houten krijgshal van Huis Narvik, de groothertogelijke familie van Grimland dat zich zeer hard houdt aan oude tradities en Mannheimse waarden. Bij wet worden Ranae uit deze stad geweerd.

De ‘Brennfall’ is de hoogste waterval in het noorden; ijswater vloeit van het Dak en vormt zo een woeste stroom die via Holm de zee in dondert. De legende wilt het dat Brenn ooit van de waterval heeft gedoken, niemand anders die het overleefde.

Een ander landmerk met een meer grimmige reputatie ligt meer ten oosten. Nabij de nederzetting Caldberg ligt een immens geraamte van een reusachtig wezen, de Trollenkoning: een trol van gigantische proporties verslagen door Brenn en zijn Helter. In deze titanenslag werd de wil der trollen voorgoed doorbroken en zijn ze vervloekt door Hymir om zonder intelligentie rond te dwalen als vijanden van de Noormannen.

Het uiterste westen van Grimland vormt een keten van ijsschotsen gehuld in eeuwige sneeuwstormen die woeden vanaf het Dak. Dit is Hellfrost en het verbanningsoord van de Herryk koningen van oud. Enkel druïden en de meest moedige verkenners durven zich wagen in dit vervaarlijke landschap waar zelfs drakars vastvriezen.

Jondal in het noordoosten is een relatief kleine provincie waar veel aan mijnbouw wordt gedaan. Het leven in Jondal is hard; de provincie wordt vaak geplaagd door trollen en nog steeds vijandige Khaliërs die zich buiten de wetten van het land stellen. Jondal is een ruige provincie met vele bergen. Door de vele steile kliffen worden paarden enkel ingezet als men buiten de provincie dient te reizen. Verder doen de inwoners van Jondal alles te voet. Lastdieren in Jondal zijn vooral de Gir’tha. Dit zijn berggeiten ter grootte van koeien die zelf grip hebben op de gladste en steilste kliffen. Goederen worden vaak vervoerd met manden of zakken die aan de Gir’tha worden gehangen. Jondal wordt voornamelijk bewoond door Mannheimers.

Vitthamer is de meest gekende stad in Jondal. Het is een rijke handelsstad die teert op de mijnbouw rondom. De stad zelf is gebouwd op een hoge rots waar de steengroeven rondom nu kaal en uitgedolven zijn. Met slechts twee toegangsviaducten is ze enorm beveiligd en haar hoge muren herbergen vele krijgers die op de uitkijk staan voor trollen en onguur gespuis. De krijgshal van Huis Stalhardt torent hier trots bovenuit en overschouwt de gehele streek.

Nachtgrauw is een beruchte streek in Jondal, in deze vallei komen het Dak & de Antariaanse bergen samen en werpen zo een bijna permanente schaduw over de streek, het beetje zonlicht krijgen de mensen aldaar op de hoge middag maar generaties lange overleving in het donker maakt dat deze bewoners zonschuw. De streek is dan ook zeer rijk aan trollen vanwege het geringe daglicht. Waarom deze streek bewoond blijft is vanwege de rijke mineraaladers van de twee bergketens.

Ardal bevindt zich in het midden van het rijk, grenzend aan de westkust. De eilandengroep gekend als de Westerlanden behoort ook tot deze provincie. Samen met Midmark en Halden is Ardal één van de rijkste provincies. Ardal maakte in het verleden deel uit van het Golyndisch rijk en stond toen bekend als Oud-Golyndia, maar dit gebied werd veroverd. In tegenstelling tot de andere provincies kleden de Goliad in Ardal zich in rijkelijk gekleurde kledij en proberen ze de Mannheimers te evenaren.

De hoofdstad Finnsburg is waar het Witfort, het koninklijk paleis, is gevestigd en is tevens een broedplaats van kennis en handel. Huis Drakhan regeert met waardigheid, eer en moed en is zeer geliefd bij het volk. Hun banieren wapperen van elke muur en de influx van Golyndische bouwmeesters zorgt ervoor dat de stad constant wordt uitgebreid.

In het zuiden & oosten van Ardal markeren vele grafheuvels de site van lang vervlogen slagvelden, meestal in het nadeel van de Goliad. Volgens het volk waren hier veel geesten en andere spookachtige creaturen rond.

Austland wordt vaak het slagveld van Heimar genoemd. Deze oostelijke provincie grenst aan de Athariaanse bergen en bevat het grootste deel van het woud van Arduyn. Ontelbare veldslagen hebben hier plaats gevonden. In het noordoosten van de provincie ligt het Kristalmeer. In Austland wonen zowel Mannheimers en Goliad en zijn ook de meeste Khaliërs te vinden in het Woud van Arduyn.

In de stad Elmshoorn gaan de vele krijgers en avonturiers graag op zoek naar ontspanning. De stad ligt aan de rand van het woud en is gesticht van een oud Mannheim fort. Hier vindt men evenveel Mannheimmers als Bhanda Korr en Khaliërs, dus dagelijkse gevechten zijn onvermijdelijk. Niet echt een probleem voor Huis Fenrissian, die de toch al een bloeddorstige reputatie hebben. Men verwondert zich of zij Austland toegewezen hebben gekregen of ze dit gevraagd hadden.

De Fenrissian echter houden zich voornamelijk op in kasteel Hymane aan de voet van Beenderpas, hier heeft Mannheim ooit de beslissende slag tegen de Bhanda Korr gewonnen en zo hun loyaliteit verzekerd in verdere oorlogen. Rondom Hymane zijn vele arendsnesten van de Bhanda Korr. Deze maken hun ‘dorp’ op hoge pieken en zijn excellente schutters.

Ver in Arduyn geldt de autoriteit van Mannheim echter niet. Van zodra men enkele dagreizen van Elmshoorn of een andere vesting is, komt men in oude wereld terecht waar de natuur baas is en je best kunt luisteren naar de Khaliërs. Avonturiers die wel levend terug komen spreken van wonderlijke boomdorpen, witte feeën en trollen zo groot dat ze over een kasteelmuur kunnen kijken.

Midmark is een grote, rijke provincie aan de westkust en het vroegere hart van het Golyndisch rijk dat bekend stond als Tyberia. Deze provincie is vooral gekend omwille van de vele handelaars en ambachtslui.

De hoofdstad van Midmark, Prinshaven, is zelfs groter dan Finnsburg en dus daarbij de grootste van heel Heimar. Prinshaven was dan ook de voormalige hoofdstad van het gehele Golyndische rijk. Prinshaven ligt vlak aan de zee in een diepe baai en kent veel handel met havens zelfs zo ver als in Orestis, zelfs hun handelsgalleien mogen dokken na een inspectie van de kadewacht.

Het sinistere en beruchte Huis Korda heeft zich gemanoeuvreerd als Groothertog en regeert nu vanuit het Koningsdiep, het voormalige kasteel van de Golyndische koning dat bij vloed wordt afgesloten van de rest van Prinshaven. Dankzij de handelsschepen van Orestis zijn er ook meer legerposten gestationeerd rondom de stad om de indruk van militaire overmacht te nadrukken. Het nadeel is wel dat dit voor een surplus aan prostitutie en zwarte markt heeft gezorgd.

De rest van Midmark wordt getypeerd door een matig klimaat en de vele kiezelstranden aan de kust. Eén bepaalde klif, gevormd in de vorm van een aambeeld, trekt veel pelgrims aan van Tallathan. Dit is de Seaforge waar de meesterlijke creaties van de lokale smeden worden gekoeld in zeewater van de onderliggende grotten.

Ulstein is een grote provincie in het oosten die grenst aan Austland en Sunneland. De provincie is bekend omwille van het grote Mars van Ulstein en wordt door velen aanzien als een troosteloos land. Dit moeras is een gevaarlijk oord waar elke stap je laatste kan zijn. Het regent er dagelijks en de nederzettingen zijn in constante staat van verval. Er is relatief weinig geschikte ruimte om te wonen en de provincie kent ook geen echte steden. Het kleine aantal bewoners zijn voornamelijk van Golyndische origine. Deze provincie stond bekend als Armorica in het Golyndische rijk.

Enkel de kleine stad Risbor is bekend omwille van haar vele priesters van Tallathan die samenkomen in het meest majesteuze bouwwerk van heel de provincie; de kathedraal van Risbor.

Huis Skarningar heeft de ‘eer’ gekregen om Ulstein te handhaven. Zij regeren verbitterd vanuit hun kasteel Traskborg, dat half wegzinkt en bekend staat vanwege zijn scheve slottoren. Het bewaakt wel de toegangsroute naar de Ahtariaanse bergen waar verscholen in de vele rotsspleten en grotten de oorlogszuchtige Bhanda Korr zich bevinden.

Halden, in het zuidwesten, is één van de rijkste provincies in het land en grenst aan Nabissia; een gebied van Orestis dat tot zo’n twintig jaar geleden nog tot Heimar behoorde. Het Woud van Lytavis bevindt zich in Halden, wat zorgt voor een grote Khalische invloed op de provincie. Daarnaast is de bevolking grotendeels van Golyndische afkomst en is de invloed van Mannheim heel zwak. In het Golyndische rijk was Halden een deel van Tyberia.

Annahilt was het vroegere hart van Tyberia en is nu nog steeds de grootste stad in Halden. Deze stad wordt omschreven als een kleinere, idyllische versie van Prinshaven. Huis Rickard investeert fors in de handelshuizen en velen dragen hun patronage. Hun kasteel Rosenkulle wordt beschouwt als het mooiste van heel het land.

De provincie staat bekend om hun zonnige heuvels vol wijngaarden en olijfbomen. Wilde lavendel groeit overal en iedereen heeft een gezonde kleur. Dit wordt overstemd door de dreiging van oorlog daar Halden grenst aan Nabissia en de legioenen van Orestis aan de andere kant van het Woud van Lytavis woud bevinden, aan de overkant van de Vymur. De Vymur is de breedste rivier van Heimar en vormt momenteel de natuurlijke grens met Orestis. Er liggen veel Khalische paaldorpen aan de kant van Heimar die sterk in contrast afsteken tegen de georganiseerde, moderne havens van Orestis aan de overkant.

Sunneland ligt in het zuidoosten van het rijk en grenst samen met Halden aan Orestis. Tot zo’n vijftig jaar geleden behoorde Sunneland nog tot Orestis en stond het bekend als Vistillia. De invloed van de cultuur van Orestis is daarom natuurlijk nog duidelijk te voelen in deze provincie.

De hoofdstad Stradaran, waaruit het Mannheimse Huis Myrlund regeert, herbergt nog steeds een arena, badhuizen en aquaducten, enkel de tempels zijn gesloopt en herbouwt ter glorie van Hymir. Stradaran ligt aan de Vymur en is omringd door bosrijke heuvels.

De Vymur heeft op één beruchte plaats ver uit haar oevers getreden en een hele stad verzwolgen. Dit was nog ten tijde van Orestis en de daad wordt volgens de verhalen toegedragen aan een Khalische druïde. De Ranae noemen dit de Verdronken Stad. Ze staat half in het water en herbergt nog vele schatten.

Tijdens de oorlog werd Sunneland gered door het vrije Burgerleger maar op vele plaatsen ziet men nog de littekens die deze strijd heeft voortgebracht, hele dorpen liggen nog verlaten en afgebrand, roversbenden trekken rond en de Bhanda Korr in het oosten hebben bloed geroken. De strijd is nog lang niet voorbij.

Zo’n vijftig jaar geleden werd een gebied van Orestis veroverd dat werd opgesplitst in twee provincies; Karnok en Sunneland. Hoewel Sunneland onder Heimars bewind bleef werd Karnok zo’n twintig jaar geleden heroverd. Het draagt nu terug de naam Nabissia en wordt beschouwd als grondgebied van Orestis.

Karnok werd gezien als het paradijs van Heimar. De wouden daar waren ongezien en droegen exotische vruchten die nergens anders te vinden zijn. Wilde Amazones waren de voorbode van Orestis en legden beleg op elke Mannheimse vesting voordat een legioen het kwam bestormen met hun superieure belegeringswapens. Naast de inwoners (en legermacht) van Orestis leven hier Ranae, Khaliërs en nog steeds vele Goliad. Het toenmalig regerende Huis Harthak is kunnen vluchten en verblijft nu met z’n resterende troepen in Halden.